23 Ocak 2012 Pazartesi

NEDEN BLOG AÇTIM?

Sizlerle neden bu bloğu açma ihtiyacı duyduğumu paylaşmak istiyorum. Blog açmak yaklaşık iki senedir aklımda ama benim hiç sevmediğim erteleme, üşengeçlik ve zamanı iyi kullanamama huylarım ve tabii mükemmeliyetçi yapımdan dolayı anca açabildim.

Blog açmayı istememin birkaç sebebi var:

İnsanoğlu onaylanmaktan ve takdir edilmekten her zaman keyif alır. Bende bu dürtümü bu blog sayesinde tatmin etmek istedim. Biraz da bakınnnn ben neler yapabiliyorum’u :)
Çocukça ve de komik belki ama emek verip, uğraşarak hazırladıklarım insanlar tarafından beğenilince çok mutlu oluyorum. Ben yaptıklarımı başkaları beğensin diye yapmıyorum ama başkalarının takdiri ve beğenisi insanı hem mutlu ediyor hem de daha fazla üretken olmak için şevklendiriyor.

Ben merak ettiğim ve öğrenmek istediğim bir konu hakkında bilgi almak istediğimde hemen bilgisayarın başına geçerim ve saatlerce blogları, forumları, sözlükleri incelerim. Yani internet üzerinden tecrübelerini, bilgilerini, deneyimlerini paylaşan insanlar sayesinde hem çok şey öğreniyorum, hem çok keyifli vakit geçiriyorum, hem de kendi projelerim için yeni fikirler üretebiliyorum. Bu nedenle ben de bir blog açarak, yaptıklarımdan ve deneyimlerimden diğer insanların faydalanmasını istiyorum.

Hayatım boyunca günlük tutmak istedim. Tam olarak günlük de değil aslında yurtdışında çok moda olan scrapbooking’miş benim yapmak istediğim. Yani diyelim ki bir tatile gittiniz, o tatilin biletlerini, bazı resimleri, çok beğendiğiniz bir lokanta hakkında bilgiyi, katıldığınız turun broşürünü, notlarınız ile birlikte deftere koyuyorsunuz. Sevgilinizle birlikte gittiğiniz ilk konser biletini, sizin için yazmış olduğu güzel sözleri, hoşunuza giden gazete kupürlerini ve bu tip şeylerin hepsini deftere yapıştırıyorsunuz. Scarpbooking bunun biraz daha janjanlı ve çocuksu versiyonu. Renkli ve desenli kağıtlarla sayfalar süsleniyor, biraz incik boncuk ekleniyor. Benim yıllardır yapmak istediğim ise scrapbooking in sade haliydi. Tabiî her zamanki gibi üşengeçliğim yüzünden yapamadım.  Bu blog da bir nevi benim scrapbook’um olacak. Yaptıklarımı, hayallerimi, düşüncelerimi, duygularımı, gezilerimi, okuduklarımı paylaşacağım online günlüğüm olacak. Yıllar sonrasında da açıp okuyabileceğim, gülebileceğim bazen de ne kadar toymuşum diyerek tebessüm edebileceğim, zaman içerisindeki gelişim ve değişimimi daha iyi görebileceğim…

Hiç yorum yok: